Choroba ta dotyka przede wszystkim osób starszych, i w czasie ataków dostarcza wyjątkowo intensywnego bólu. Artretyzm powoduje także coraz większe trudności w poruszaniu i wykonywaniu standardowych czynności.
W zależności od miejsca w którym zidentyfikowano zmiany chorobowe, mogą wystąpić problemy z chodzeniem (stawy kolanowe i śródstopia, a także kręgosłup) lub zdolnością utrzymywania i podnoszenia przedmiotów, gdy choroba atakuje dłonie.
Życie pacjenta chorego na artretyzm nie jest łatwe ani dla niego, ani dla jego najbliższych. Nasilające się ataki bólu, opuchlizna, czy też tkliwość miejsc w których pojawia się stan zapalny, w zdecydowany sposób wywierają wpływ na psychikę chorego. Jeżeli wraz z rozwojem choroby zmienia się także zdolność do wykonywania określonych czynności, może pojawić się poczucie bezradności i bezużyteczności, które w ostateczności prowadzą do depresji.
Brak skutecznego leku na tę starą jak ludzkość chorobę nie ułatwia procesu leczenia, który zwykle ma złożony charakter. Podawane leki mają łagodzić objawy choroby w trakcie ataków, lub wspomagają proces wydalania kwasu moczowego. Środki farmakologiczne podawane są więc jako poprawiające funkcjonowanie organizmu, jednak nie leczą samej choroby. Ponadto niezbędna jest właściwa dieta, w której zostały wykluczone produkty szkodzące zdrowiu pacjenta. Dla wielu osób oznacza to konieczność radykalnej zmiany dotychczasowych nawyków żywieniowych.
Pomoc bliskiemu cierpiącemu z powodu dny moczanowej to przede wszystkim wsparcie psychiczne jakie jest niezbędne, szczególnie w pierwszym etapie choroby, tuż po jej rozpoznaniu. Od tego momentu wszystko zacznie się zmieniać i konieczne jest wprowadzenie w codzienne życie szeregu zmian. Dobrze jest zmienić sposób odżywiania całej rodziny, a także popracować nad aktywnym trybem życia. Wbrew pozorom, przy artretyzmie to właśnie ruch pozwala dłużej zachować sprawność. Należy jednak pamiętać, aby nie był on zbyt dużym obciążeniem dla chorego.