Artretyzm i jego rodzaje

Najczęściej termin artretyzm stosowany jest w odniesieniu to dny moczanowej, a więc choroby wywoływanej przez wysokie stężenie kwasu moczowego we krwi. Tymczasem we współczesnej medycynie znanych jest ponad 150 różnych odmian tej trudnej w leczeniu, wciąż zagadkowej i bolesnej choroby.
Chociaż o artretyzmie wiedzieli już lekarze w starożytności, do dnia dzisiejszego nikt nie potrafi sprecyzować co jest głównym powodem jej występowania, ani też nie odnaleziono jednego, skutecznego sposobu jej leczenia, które zwykle ogranicza się do łagodzenia objawów i odpowiedniej profilaktyki.
Jak już wspomniano, artretyzm to najczęściej forma dny moczanowej zwykle dotykającej mężczyzn po 40dziestce. W tym przypadku przyczyną stanów zapalnych stawów są kryształki wytwarzane z kwasu moczowego (tzw. moczany), które odkładają się w stawach. W zdecydowanej większości przypadków, pierwsze objawy pojawiają się w obrębie stawów śródstopia (zwykle jest to duży palec u nogi), jednak choroba może być zlokalizowana także w dłoniach, barkach, czy też kręgosłupie. Zawsze objawami jest uporczywy i falowo narastający ból, nadwrażliwość na dotyk, problemy ze swobodnym poruszaniem, obrzęki i zmiany w kolorze skóry (intensywne zaczerwienienie lub siność).
Istnieje także artretyzm reumatyczny, czyli stan zapalny błony stawów oraz chrząstek. W tym przypadku można zaobserwować opuchliznę, uczucie sztywności stawów i intensywny ból. Jeżeli przyczyną artretyzmu są zmiany reumatyczne, ból zwykle pojawia się najpierw w plecach, a w dalszej kolejności także w nadgarstkach oraz stopach. Na artretyzm reumatyczny częściej chorują kobiety w młodych lub średnim wieku.
Opuchlizna, usztywnienie i ból o zmiennym natężeniu w obrębie kręgosłupa, stawu biodrowego, kolan lub rąk może być symptomem wystąpienia tzw. osteoartretyzmu. Bezpośrednią przyczyną powstawania bólu jest zmniejszająca się przestrzeń pomiędzy kośćmi tworzącymi staw. Tarcie wywołuje uporczywy ból, a w dalszej konsekwencji także uszkodzenia stawów.